maszyn cieplnych
Encyklopedia PWN
Słowiańsk, Słowjanśk, Slov'iansk, do 1794 Tor,
m. na Ukrainie (obw. doniecki), w Donieckim Zagłębiu Węglowym;
dział technologii obejmujący procesy łączenia metali i stopów oraz tworzyw sztucznych w wyniku skoncentrowanego doprowadzenia ciepła do miejsca, gdzie ma powstać złącze, i wytworzenie spoiny, zgrzeiny lub lutowiny.
m. powiatowe w województwie podkarpackim, na Równinie Tarnobrzeskiej, na l. brzegu Sanu.
Szachty, 1881–1920 Aleksandrowsk Gruszewski,
m. w Rosji, w obwodzie rostowskim, na południowo-wschodnim skraju Wyż. Donieckiej. Osiedle zał. przez Kozaków dońskich na przeł. XVII i XVIII w.; rozwój związany z eksploatacją powierzchniowych pokładów węgla kamiennego; od 1867 miasto, rejon łagrów; 1928 proces pokazowy oskarżonych o sabotaż w przemyśle (proces szachtyński); 1989 strajk górniczy. —
szklanokrystaliczne materiały, materiały szkłoceramiczne, materiały dewitryfikacyjne, dewitryfikaty,
materiały jednorodne, złożone z drobnych ziaren krystalicznych (o mikro- lub nanometrycznych rozmiarach) otoczonych szklistą osnową, pod względem budowy i niektórych właściwości zbliżone do ceramiki, lecz wytwarzane i formowane metodami szklarskimi (co daje możliwość łatwego nadawania wyrobom skomplikowanych kształtów).
